"Ένας Υπέροχος Νέος Κόσμος"

15/02/2007

ΣΩΚΡΑΤΗΣ. –Είναι λοιπόν λογικό να σκεφτούμε πως τα δημιουργήματα του ανθρώπου είναι καμωμένα, είτε σχετικά με το σώμα του, -κι αυτή είναι η αρχή που ονομάζουν ωφέλεια-, είτε σχετικά με την ψυχή του, -κι αυτό επιζητούμε με το όνομα ομορφιά. Από την άλλη μεριά όμως, αυτός που χτίζει ή που δημιουργεί, έχοντας να κάνει με τον υπόλοιπο κόσμο και με τα κινήματα της πλάσης που ορμούν ολοένα να διαλύσουν, να καταστρέψουν ή ν’ αναποδογυρίσουν αυτά που φτιάνει, αναγκάζεται ν’ αναγνωρίσει μια τρίτην αρχή, που προσπαθεί να τη μεταδώσει στα έργα του, και που εκφράζει την αντίσταση που ποθεί ν’ αντιτάξουν ετούτα στον μοιραίο προορισμό του χαμού των. Επιζητεί λοιπόν τη στερεότητα και τη διάρκεια.

ΦΑΙΔΡΟΣ.–Αυτά είναι πραγματικά τα μεγάλα γνωρίσματα του τέλειου έργου.

Paul Valery, Ευπαλίνος ή ο Αρχιτέκτων 1 


Το ντεκόρ ανισόρροπο

Που με μύτη γελοία

Μαιτρ μπεκρής το σχεδίαζε

Στόνα πόδι να στέκει

Ήταν κει, λες και κτίστηκε

Με γλαρή κιμωλία

Όρθια η πόλη

Λελέκι

 

Γ. Σκαρίμπας

Ακριβώς απέναντι από το κατακρεουργημένο οικοδόμημα του Τάκη Ζενέτου -πρώην εργοστάσιο ΦΙΞ, νυν ελπιδοφόρο γιαπί του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης-, ξεκινά η οδός Ηρακλέους. Ανηφορίζοντας απότομα, εισχωρεί αιφνιδιαστικά στα εντόσθια του Νέου Κόσμου. Ο δρόμος όπου κατοικεί και εργάζεται ο Νίκος Μόσχος, περιβάλλεται από μια ωσεί τελούσα σε ανοικοδόμηση γειτονιά,

Ο Αντώνης Μπενάκης του Νίκου Μόσχου μοιάζει σαν να εμφανίστηκε ως διά μαγείας με σάρκα και οστά μέσα στο εργαστήριο του καλλιτέχνη. Πίσω από τη μορφή του Μπενάκη