Τα έργα που θα παρουσιάσει ο Νίκος Μόσχος αποτελούν την εξέλιξη της σειράς που πρωτοπαρουσίασε στις δύο προηγούμενες εκθέσεις το 2012 και το 2013, οι οποίες είχαν σαν τίτλο: «Ο Γάμος της Σάρκας και της Μηχανής».
Απεικονίζουν δηλαδή συνθέσεις οι οποίες χτίζονται κατά κόρον από τη σύνθλιψη δυσανάλογων ανθρώπινων μελών, μηχανών, δέντρων ή και νεόδμητων κτιρίων.
Τα στοιχεία αυτά άλλοτε είναι αναγνωρίσιμα και άλλοτε ασαφή, εντάσσονται σε αυτοτελές πλαίσιο όπου αιτία και αποτέλεσμα συνυπάρχουν  δημιουργώντας απροσδόκητες καταστάσεις με έντονη συναισθηματική φόρτιση.

Οι απρόβλεπτες οπτικές γωνίες ,οι παραμορφώσεις αλλά και οι υπαινιγμοί στυλιζαρισμένων σχημάτων πηγάζουν εμφανώς από τον εξπρεσιονισμό, το κόμικ, αλλά και την βαθειά ριζωμένη βυζαντινή εικονογραφία στην Ελλάδα. Αρχαία υπολείμματα  ένδοξου παρελθόντος πλέκονται  με  ευτελή θραύσματα  του σήμερα  αναδεικνύοντας  ακόμα περισσότερο τη διαχρονικότητα των σκέψεων του .Ο χρόνος άλλωστε είναι ο καταλυτής που μπροστά του εξισώνονται  όλα και γι’ αυτό οι μορφές παρουσιάζονται αποσπασματικές και αδιαίρετες  . Μέσα σ’ αυτό το κολάζ από πληροφορίες παρεμβάλλονται αδιάφορα μοτίβα της καθημερινότητας  όπως τα ΤV test patterns τα οποία αντανακλούν (κατά τον ίδιο)  την έλλειψη βούλησης του ανθρώπου, ενώ η αίσθηση πανικού μπορεί να ενισχυθεί συνειρμικά από τον οπτικό θόρυβο του ‘no signal’.

Το θέαμα θυμίζει ζωγραφισμένες κατασκευές που γεννήθηκαν από μοιραίες συγκρούσεις των οποίων το  αποτέλεσμα είναι ανυπόφορο αλλά ταυτόχρονα συμβιβασμένο με τον αλλόκοτο αυτό γόνο.
Φαίνονται σαν μνημεία του ανθρώπου σε έκπτωση από κάθε τι ευγενές και ανώτερο που ηττήθηκε από τα ζωώδη ένστικτα και κυρίως την ακόρεστη λαιμαργία του.
Ενός ανθρώπου που τελικά έγινε ένα με το σίδερο και την πέτρα αλλά ταυτόχρονα πιο ευάλωτος από ποτέ.
Δημιούργησε και υπέβαλε τον εαυτό του σε ψεύτικους φόβους, πλαστές ανάγκες και φρούδες προσδοκίες. Οι φόβοι του αυτοί είναι πλασματικοί και έχουν τη δύναμη ενός τέρατος από ένα ‘b movie’ (The Blob). To θάρρος πλέον δεν είναι μια αρετή που πηγάζει από ανάγκη για ελευθερία αλλά συνυφαίνεται με την ηλιθιότητα και τον αυτοεξευτελισμό .
Όταν θα συναντηθεί με τις υπέρτατες οντότητες και τα UFO , αυτά απλά θα του επιβεβαιώσουν πόσο ανόητος ήταν και πόσο άδικα περίμενε.
Ίσως  τελικά το μόνο που του απομένει είναι να βγει από τη σπηλιά του Πλάτωνα έστω και αν τυφλωθεί.